Maandag 8 december 2008

Donderdagavond is de temperatuur plots gezakt tot onder het vriespunt. Ingeduffeld om naar de noordpool te gaan –door het grote verschil met de dagen ervoor voelde het eens zo koud aan- ging ik vrijdag op zoek naar het Institute for International Students van de Nanjing University voor info over de cursus Chinese language. Half februari vatten daar de nieuwe lessenreeksen aan. Er is de mogelijkheid na een startveertiendaagse, week per week te beslissen of je verder volgt. Deze flexibele regeling komt me goed uit om te combineren met bezoek en uitstappen. Het geeft me ook nog wat tijd meer woordjes in te studeren in de hoop dat ik voorbij het beginnersniveau geraak.


Alle bomen in de stad, langs alle lanen en in de parken hebben een witte sok gekregen als bescherming tegen de koude. De grond errond is natuurlijk meebeklad

’s Avonds werd de nieuwe Haima voorgesteld in het 1912 district. Het was een hele show met dans en speeches en natuurlijk vuurwerk. Door en door koud haastten YX, Catherine, Chen Yi, Ma en wij ons achteraf naar een theehuis in de buurt waar we uren gekaart hebben. Gelukkig niet voor geld, want hoewel dit spel –een soort rummicub- heel wat minder regels heeft dan 80-en, waren zij ons steeds te snel af.


Voorstelling van de Huan Dong (vlot bewegend), het nieuwste model van Haima


De aanwezigen van de firma poseerden voor het model met de eigengemaakte CVT erin.

Bij het opstaan zaterdagochtend kwam er geen drup uit de warmwaterkraan. Ik kende direct mijn volgende werkje aan het huis: isolatie van de watertoevoer. Aan de ijslaag op de fontein konden we volgen hoelang de zon nodig had om onze douche warm te krijgen. Daarop hebben we maar niet gewacht en vertrokken naar onze achtertuin voor een verdere verkenning van de scenic area. Een groot deel van het domein is opgevat als een avonturenpark voor de jeugd. Er staan barakken voor overnachting en rond een houtvuur stonden groepjes jongeren te bbq-en. De combinatie van koude, zon, houtgeur en onuitgeslapen tieners had een hoog scoutsgehalte! We verlieten de asfalten weg rond de vijvers voor de ‘vuurbrug’, een geheel van vlotterpaadjes door ondiep water tussen de bomen. Nogal simpel opgevat maar door de zon op het bevroren water kreeg het een speciale charme. We kwamen uit bij een speeltuin. In een kleine vijver worden daar in de zomer plastieken reuzenballen verhuurd. Je moet erin kruipen en zo in de bal op het water lopen. Dat moeten we komen uitproberen. Van daar ging het naar een traject van een klein uur door het bamboebos. Een smal pad slingerde tussen metershoge bamboe over rotsen, langs vijvers. We waren er helemaal alleen, met voor de eerste keer echte grond onder onze voeten en geen plaveisel, asfalt of trappen. Onderweg hadden we uitzicht op een groot godenbeeld tegen de overliggende heuvel. Dat wordt ons doel voor het volgende deel van de verkenning.


Waag je niet op ijs van één nacht is een spreekwoord dat niet aan Jan is besteed






Het godenbeeld op de andere heuvel wordt ons volgend doel

Toen was het hoog tijd om ons klaar te maken voor het hoogtepunt van het Nic-programma, het winterbal. Dit jaar met als thema ‘a Chinese touch’. De feestzaal van het Sofitel Galaxy Hotel was stijlvol versierd met waaiers en lampions en verschillende gasten hadden een Chinees pakje aan. Het diner was fijn, in acht genomen dat meer dan 200 eters aan tafel zaten. Dat personeel hier niet de prijs uitmaakt, was te zien aan het leger van kelners die iedereen quasi gelijktijdig van zijn schotel voorzag. Vanaf de eerste noot stond de dansvloer vol. Veel andere gelegenheid tot dansen is er hier ook niet!


De dokteres die de naalden in mijn buik stak, glunderde de hele avond van haar eerste bal. Ze had geen 'touch' nodig om er Chinees uit te zien.


Tussen de gangen door gaf de dansschool van Nanjing demonstraties stijldansen