Donderdag 4 december 2008
We hebben probleemloos een verlenging van onze verblijfsvergunning verkregen. Via de ambassade in Shanghai wisten we dat we ons daarmee opnieuw moesten laten registreren bij de lokale politie. Die hoorden het in Keulen donderen, maar gaven ons uiteindelijk toch een formulier mee. Administratie blijft een moeilijke zaak.
De lichtjes in de kerstboom van de Crowne Plaza werden vrijdag aangestoken en dat was weer een reden om de westerse relaties uit te nodigen op een drankje. Vieren doe je met vuurwerk, zelfs binnen in de foyer naast de namaakkerstboom. We vroegen ons af hoe het met de rookdetectors zat, maar dat werd door de directeur weggewuifd. Garcia stond in voor de technische preparatie. Je kan hem vertrouwen, maar enige kennis van de buik van het hotel waar de noodtrappen zitten, geeft een geruster gevoel.
Mevrouw Wu –ook een Helen-, de vrouw van de directeur, is een vlotte Hongkongese. Haar grootmoeder is destijds met twee van haar kinderen uit China weggevlucht. De twee anderen moest ze achterlaten omdat ze niet voor vier kon zorgen. De kinderen hebben elkaar pas op de begrafenis van hun moeder teruggezien omdat het regime tegen die tijd versoepeld was. Op mijn vraag of er geen wrok of schuldgevoel tussen de familieleden is, zei ze dat er zovelen in dezelfde situatie zaten en dat iedereen wist dat er geen andere keuze was.
Kerst heeft voor hen geen betekenis, maar is een goede gelegenheid om met vrienden samen te komen, vermits hun Chinees Nieuwjaar vol zit met familiebezoeken. Zij moeten dan aan elk familielid of vriend die jonger is een rood envelopje met geld overhandigen. Zo zijn er nooit problemen met de keuze van een geschenk. Geld is het enige dat welkom is. Ze hebben verschillende jaren in Taiwan gewoond en daar zijn de regels nog strenger. De omslag wordt er onmiddellijk geopend en het bedrag opgeschreven zodat iedereen kan zien hoeveel er gegeven is. Door die sociale druk ligt de buit veel hoger.
Het attractieve kerstvrouwenkoor fleurde de avond op
De laatste spetters van het indoor vuurwerk in de foyer van de Crowne Plaza
Helen met echtgenoot Garcia en dochtertje Helena
Helena zat -voor haar doen extreem rustig- op schoot bij de westerse kerstman met een échte baard!
De laatste tijd gaat de temperatuur overdag steeds een graadje omhoog, zodat we midden de week bijna 20° in de schaduw haalden. We hebben het weekend dan ook grotendeels buiten doorgebracht. Op ons terras is het nu veel beter dan tijdens de zomer en ook op het golfterrein kan je spelen zonder trui en zonder dat het zweet van je aflekt. Aan het eind van de week wordt kou verwacht.
Koud weer op komst: de bomen in het compound kregen hun winterjas aan
De stelling staat weer voor het huis. Ze gaan de vochtplekken in de kleinste slaapkamer nog maar eens te lijf door gaten te kloppen in de buitenwand. Binnen zitten ze nog in de voorbereidende fase. De douche is onder water gezet om na te gaan of daar de oorzaak ligt van de natte kringen in het plafond van de ontvangstkamer. Ook in de woonkamer zijn ze water in het raamkozijn komen gieten op zoek naar de lek die versiering geeft boven de plint. Het was een hartelijk weerzien met de werkmannen. Nu er wat tijd tussen zit, ben ik de grootste ergernissen vergeten. Ik ken hun manier van werken en zij weten hoe ik reageer.
Als ze het langs de buitenkant kunnen oplossen mogen ze van mij de halve muur wegkloppen. Zolang we binnen maar uit het stof blijven...
Dinsdag heb ik me nog eens een keertje laten verleiden tot een experiment in de praktijk van Dr Wu. Door middel van accupunctuur zouden ze mijn luie darmen opjagen. Het is een groot verschil toekijken hoe ze iemand anders doorprikken of acht naalden in je zachte buikvlees te zien verdwijnen. Mijn twee polsen werden ook doorspiest wat goed was voor pijnscheuten als ik me niet doodstil hield. Daarmee hield de marteling niet op. Elke buiknaald werd aangesloten en gedurende een half uur hobbelde en bobbelde mijn buik van de electrische stoten. Ik lag er niet erg gerust, ook al omdat de helpster die voor de aansluiting zorgde zo slordig was me bij het aan- en afkoppelen een te hoge lading te geven. Als toemaatje plakten ze vier oppervlakteelectroden op mijn buik: nog eens goed voor twintig minuten stroom. Om te eindigen werd mijn rug geschraapt. Ik probeerde nog voorzichtig op te merken dat mijn darmen langs de voorkant liggen. Als huiswerk moet ik geregeld op een plekje aan de buitenkant van mijn wijsvinger duwen. Ik heb besloten het vanaf nu maar bij de gekende geneeskunde te houden!!
In het centrum van de stad staat de feestversiering opgesteld
Met kinderlijke figuurtjes en veel gekleurde lichtjes
De lichtjes in de kerstboom van de Crowne Plaza werden vrijdag aangestoken en dat was weer een reden om de westerse relaties uit te nodigen op een drankje. Vieren doe je met vuurwerk, zelfs binnen in de foyer naast de namaakkerstboom. We vroegen ons af hoe het met de rookdetectors zat, maar dat werd door de directeur weggewuifd. Garcia stond in voor de technische preparatie. Je kan hem vertrouwen, maar enige kennis van de buik van het hotel waar de noodtrappen zitten, geeft een geruster gevoel.
Mevrouw Wu –ook een Helen-, de vrouw van de directeur, is een vlotte Hongkongese. Haar grootmoeder is destijds met twee van haar kinderen uit China weggevlucht. De twee anderen moest ze achterlaten omdat ze niet voor vier kon zorgen. De kinderen hebben elkaar pas op de begrafenis van hun moeder teruggezien omdat het regime tegen die tijd versoepeld was. Op mijn vraag of er geen wrok of schuldgevoel tussen de familieleden is, zei ze dat er zovelen in dezelfde situatie zaten en dat iedereen wist dat er geen andere keuze was.
Kerst heeft voor hen geen betekenis, maar is een goede gelegenheid om met vrienden samen te komen, vermits hun Chinees Nieuwjaar vol zit met familiebezoeken. Zij moeten dan aan elk familielid of vriend die jonger is een rood envelopje met geld overhandigen. Zo zijn er nooit problemen met de keuze van een geschenk. Geld is het enige dat welkom is. Ze hebben verschillende jaren in Taiwan gewoond en daar zijn de regels nog strenger. De omslag wordt er onmiddellijk geopend en het bedrag opgeschreven zodat iedereen kan zien hoeveel er gegeven is. Door die sociale druk ligt de buit veel hoger.
Het attractieve kerstvrouwenkoor fleurde de avond op
De laatste spetters van het indoor vuurwerk in de foyer van de Crowne Plaza
Helen met echtgenoot Garcia en dochtertje Helena
Helena zat -voor haar doen extreem rustig- op schoot bij de westerse kerstman met een échte baard!
De laatste tijd gaat de temperatuur overdag steeds een graadje omhoog, zodat we midden de week bijna 20° in de schaduw haalden. We hebben het weekend dan ook grotendeels buiten doorgebracht. Op ons terras is het nu veel beter dan tijdens de zomer en ook op het golfterrein kan je spelen zonder trui en zonder dat het zweet van je aflekt. Aan het eind van de week wordt kou verwacht.
Koud weer op komst: de bomen in het compound kregen hun winterjas aan
De stelling staat weer voor het huis. Ze gaan de vochtplekken in de kleinste slaapkamer nog maar eens te lijf door gaten te kloppen in de buitenwand. Binnen zitten ze nog in de voorbereidende fase. De douche is onder water gezet om na te gaan of daar de oorzaak ligt van de natte kringen in het plafond van de ontvangstkamer. Ook in de woonkamer zijn ze water in het raamkozijn komen gieten op zoek naar de lek die versiering geeft boven de plint. Het was een hartelijk weerzien met de werkmannen. Nu er wat tijd tussen zit, ben ik de grootste ergernissen vergeten. Ik ken hun manier van werken en zij weten hoe ik reageer.
Als ze het langs de buitenkant kunnen oplossen mogen ze van mij de halve muur wegkloppen. Zolang we binnen maar uit het stof blijven...
Dinsdag heb ik me nog eens een keertje laten verleiden tot een experiment in de praktijk van Dr Wu. Door middel van accupunctuur zouden ze mijn luie darmen opjagen. Het is een groot verschil toekijken hoe ze iemand anders doorprikken of acht naalden in je zachte buikvlees te zien verdwijnen. Mijn twee polsen werden ook doorspiest wat goed was voor pijnscheuten als ik me niet doodstil hield. Daarmee hield de marteling niet op. Elke buiknaald werd aangesloten en gedurende een half uur hobbelde en bobbelde mijn buik van de electrische stoten. Ik lag er niet erg gerust, ook al omdat de helpster die voor de aansluiting zorgde zo slordig was me bij het aan- en afkoppelen een te hoge lading te geven. Als toemaatje plakten ze vier oppervlakteelectroden op mijn buik: nog eens goed voor twintig minuten stroom. Om te eindigen werd mijn rug geschraapt. Ik probeerde nog voorzichtig op te merken dat mijn darmen langs de voorkant liggen. Als huiswerk moet ik geregeld op een plekje aan de buitenkant van mijn wijsvinger duwen. Ik heb besloten het vanaf nu maar bij de gekende geneeskunde te houden!!
In het centrum van de stad staat de feestversiering opgesteld
Met kinderlijke figuurtjes en veel gekleurde lichtjes
posted by Leni at 8:58 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home