Maandag 20 oktober 2008
Mijn nicht Kris kwam dinsdagochtend aan. Na een schoonheidsslaapje kreeg ze alle mooie kanten van Nanjing in sneltempo te zien. Woensdag was voorbehouden voor de warmwaterbronnen in TangShan. Met mijn verhalen over de visjes, zal ik er waarschijnlijk met elk nieuw bezoek wat verder opgegeten worden. Naast de kleine visjes, probeerden we ook de grotere uit. Gaan zitten tussen een formaat van flink uit de kluiten gewassen goudvissen –maar dan grijze-, vergt even op de tanden bijten. Hun benige lippen geven echter een veel betere beknabbeling dan het gekietel van hun kleine broertjes.
Even op adem komen bij een kopje thee tussen de stadsverkenning in
Een karamelkunstenaar aan het werk
De grote vissen zagen er vies uit maar verstonden hun opdracht perfect!
Het modderbad was in onderhoud en we besloten in plaats daarvan een volledige massage te nemen. Het begon met een scrubbing. Daarna haalde de masseuze een centje boven met een scherpe rand en begon onze rug te schrapen. Ik heb intussen opgezocht dat de techniek GuaSha noemt en, zoals cupping, bedoeld is om het lichaam te ontgiften. Op de plaatsen waar blokkades zitten, worden onderhuidse bloeduitstortingen gevormd. Te zien aan de ribbenkast die in rode lijnen op mijn rug geschraapt stond, zat er daaronder heel wat vast. Kris lag iets voor op mij en ik kon zien hoe haar vel bloedrood en als een vieze paddestoel in de doorzichtige potjes gezogen werd bij cupping: de volgende marteling. Niets doet echt pijn, maar een deugddoende massage voelt anders aan. Tussendoor pakten ze ons schedeldak aan en kregen we een gezichtsmassage. Als afsluiter kwam de verwachte ontspannende kneedbeurt. Je moet er wel tegenkunnen dat elk vrouwelijk personeelslid passeert om een kijkje te nemen hoe we er in ons blootje uitzien. Het helpt als je je ogen sluit. Met een voetmassage in de relaxatiezaal was de behandeling rond en konden we nog wegdoezelen terwijl al wat bewegen kon binnen in ons lichaam aan ’t verhuizen was. De sporen van ons avontuurtje zullen nog zeker zeven dagen te zien zijn: elf donkere bollen op onze huid en een patroon van striemen ertussenin.
Eén van de 11 zuigplekken die geschikt was voor publicatie
’s Avonds koos Toon voor teppanyaki. De piepjonge kok was te enthousiast bij het flamberen van onze bananen zodat we er bijna een verbrande voorkant aan overhielden. De vlammen sprongen op ons toe. We kwamen er met de schrik en veel verontschuldigingen vanaf.
Na een uitbrander van zijn chef kwam het hoofd van onze kok niet meer omhoog
Jan zocht een bureaulamp. Daarvoor gingen we een kijkje nemen in de pas geopende Ikea. Het was vreemd alle producten van thuis en in dezelfde opstelling tegen te komen. We konden de drang niet weerstaan en probeerden de Köttbullar uit. Bovendien is de koelkast nu gevuld met haring in dille en mosterd en andere smaakjes uit het westen.
Smaklig måltid!
Terwijl Kris en Toon Shanghai en Xian verkenden, reden wij samen met YX, de plantmanager, naar een nieuw golfterrein ten zuidoosten van Nanjing, juist over de grens met de Anhui provincie. YX is een expert in het kiezen van de verkeerde weg en het fout interpreteren van wegwijzers. Dat maakte dat we de kans kregen de kleine dorpjes en het landschap aan de provinciegrens te bekijken. Triestig! Wat eens mooi groen heuvellandschap moet geweest zijn, is nu bedolven onder een dikke grijze laag. Het gevolg van de uitstoot van een hoge concentratie aan steenbakkerijen en steenverwerkingsfabrieken. Je mag er niet aan denken wat de omwonenden elke dag inademen. De weg vragen naar het golfterrein bracht nooit verheldering. YX moest elke keer uitleggen wat golf wel was... Op de kleine slingerbaantjes speelde hij Russische roulette tussen de overladen vrachtwagentjes en meer dan eens dreven we een tegenligger ei zo na in de berm. Na meer dan twee uur rijden en goed misselijk van het geschommel vonden we Bai Ma dat weer prachtig gelegen was. Onder een versluierde zon werden we nog maar eens geconfronteerd met onze golfgebreken, maar genoten van een zalige dag.
Onderwegje
Onderwegje
Onderwegje
Alles ligt verscholen onder een grijze stoflaag
Het golfterrein lag nog maar eens op de mooiste locatie
Even op adem komen bij een kopje thee tussen de stadsverkenning in
Een karamelkunstenaar aan het werk
De grote vissen zagen er vies uit maar verstonden hun opdracht perfect!
Het modderbad was in onderhoud en we besloten in plaats daarvan een volledige massage te nemen. Het begon met een scrubbing. Daarna haalde de masseuze een centje boven met een scherpe rand en begon onze rug te schrapen. Ik heb intussen opgezocht dat de techniek GuaSha noemt en, zoals cupping, bedoeld is om het lichaam te ontgiften. Op de plaatsen waar blokkades zitten, worden onderhuidse bloeduitstortingen gevormd. Te zien aan de ribbenkast die in rode lijnen op mijn rug geschraapt stond, zat er daaronder heel wat vast. Kris lag iets voor op mij en ik kon zien hoe haar vel bloedrood en als een vieze paddestoel in de doorzichtige potjes gezogen werd bij cupping: de volgende marteling. Niets doet echt pijn, maar een deugddoende massage voelt anders aan. Tussendoor pakten ze ons schedeldak aan en kregen we een gezichtsmassage. Als afsluiter kwam de verwachte ontspannende kneedbeurt. Je moet er wel tegenkunnen dat elk vrouwelijk personeelslid passeert om een kijkje te nemen hoe we er in ons blootje uitzien. Het helpt als je je ogen sluit. Met een voetmassage in de relaxatiezaal was de behandeling rond en konden we nog wegdoezelen terwijl al wat bewegen kon binnen in ons lichaam aan ’t verhuizen was. De sporen van ons avontuurtje zullen nog zeker zeven dagen te zien zijn: elf donkere bollen op onze huid en een patroon van striemen ertussenin.
Eén van de 11 zuigplekken die geschikt was voor publicatie
’s Avonds koos Toon voor teppanyaki. De piepjonge kok was te enthousiast bij het flamberen van onze bananen zodat we er bijna een verbrande voorkant aan overhielden. De vlammen sprongen op ons toe. We kwamen er met de schrik en veel verontschuldigingen vanaf.
Na een uitbrander van zijn chef kwam het hoofd van onze kok niet meer omhoog
Jan zocht een bureaulamp. Daarvoor gingen we een kijkje nemen in de pas geopende Ikea. Het was vreemd alle producten van thuis en in dezelfde opstelling tegen te komen. We konden de drang niet weerstaan en probeerden de Köttbullar uit. Bovendien is de koelkast nu gevuld met haring in dille en mosterd en andere smaakjes uit het westen.
Smaklig måltid!
Terwijl Kris en Toon Shanghai en Xian verkenden, reden wij samen met YX, de plantmanager, naar een nieuw golfterrein ten zuidoosten van Nanjing, juist over de grens met de Anhui provincie. YX is een expert in het kiezen van de verkeerde weg en het fout interpreteren van wegwijzers. Dat maakte dat we de kans kregen de kleine dorpjes en het landschap aan de provinciegrens te bekijken. Triestig! Wat eens mooi groen heuvellandschap moet geweest zijn, is nu bedolven onder een dikke grijze laag. Het gevolg van de uitstoot van een hoge concentratie aan steenbakkerijen en steenverwerkingsfabrieken. Je mag er niet aan denken wat de omwonenden elke dag inademen. De weg vragen naar het golfterrein bracht nooit verheldering. YX moest elke keer uitleggen wat golf wel was... Op de kleine slingerbaantjes speelde hij Russische roulette tussen de overladen vrachtwagentjes en meer dan eens dreven we een tegenligger ei zo na in de berm. Na meer dan twee uur rijden en goed misselijk van het geschommel vonden we Bai Ma dat weer prachtig gelegen was. Onder een versluierde zon werden we nog maar eens geconfronteerd met onze golfgebreken, maar genoten van een zalige dag.
Onderwegje
Onderwegje
Onderwegje
Alles ligt verscholen onder een grijze stoflaag
Het golfterrein lag nog maar eens op de mooiste locatie
posted by Leni at 9:01 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home