Zondag 9 december

Na een rustig weekend was het maandag direct een heksenketel. Er is geen rustig plekje meer te vinden. In het bureaugedeelte worden de toiletten uitgebroken en dat geeft een hoop stof en een hels lawaai. uit- en afbraak

Het plafond was uitgebroken en dat gaf me de kans bovenop de muren te kruipen en de toestand van het beton daar te bekijken. Eén raadsel is alvast opgelost. Bij een vorige verkenning van het dak, miste ik een afvoerputje. Aan één kant bleef water staan terwijl daar volgens de logische symmetrie van het gebouw een afvoer moest steken. Ik heb de pijp gevonden! Alles is intact maar boven door de dakwerker overdekt. Zoiets is gemakkelijk op te lossen. Na de middag kwam een grote delegatie uit België aan om het boekhoudpakket en internet op punt te stellen. Het busje en de CVT volstonden niet meer om in het transport te voorzien. We hadden al prijzen voor pendelbussen opgevraagd en na de middag kwam weer een firma een busje presenteren. Het zag er redelijk goed uit, proper binnen en buiten en er stonden splinternieuwe banden op. Volgens Jan gingen ze die dezelfde avond nog wisselen... In ieder geval: het contract was snel getekend en dinsdag om acht uur was het al present. Wie niet stipt om acht aan Maigaoqio staat, kan op eigen kracht komen.
Pendelbus voor het vers geschilderd gebouw

In de bestaande fabriek wordt er in elke hoek gewerkt: extra dwarsbalken lassen, ventilatiepijpen maken, verlichting voorbereiden, afvoergoten kappen, gaten dichten, gaten maken en servicekanalen toedekken. Daarvoor had ik specifiek in het contract vermeld dat de metalen platen over de volledige lengte ondersteund moesten worden door balken. Toen ik een kijkje ging nemen, bleken ze ipv volledige staven kleine blokjes te gebruiken. De boel maar weer stilgelegd. Gelukkig was ik er bij de eerste plaat bij! verstevigingen aanbrengen

pijpen maken


drukke werken

Ze zijn heel vriendelijk, maar proberen constant te bezuinigen op hun materiaal. Zo vroeg de schilder van de metalen trap om zijn werk te komen keuren zodat de betaling uitgevoerd kon worden. De verf was zo hard aangelengd dat ze niet dekte. De druppels hingen als stalagmieten van de treden af en sommige delen hadden de verf zelfs niet van ver gezien. Maar geen probleem, hij deed het wel opnieuw.
Intussen is de onderkant van het gebouw blauw geschilderd. Wel flashy, maar het went snel. De grijze bovenkant zag er stralend uit. Zag, want intussen hebben ze de smerige ruiten gewassen en is het zwarte water naar beneden gelekt....ik moet er geen tekeningetje bijmaken. Positief is wel dat de ruiten heel goed gekuist zijn en de gevelverf is afwasbaar. Het is een echte processie van Echternach.
De airco’s/heaters zijn aangekomen, maar nog niet geïnstalleerd. Tweemaal zijn ze komen controleren of de bestaande bekabeling voldeed. Nu blijkt plots dat twee van de drie bestelde types een andere soort nodig hebben en we moeten overschakelen naar een ander en natuurlijk net iets duurder merk. Ze weten goed dat we meer dan genoeg hebben van het in de kou zitten en niet hard zullen tegenstribbelen. Een hele dag in een koelkast zitten is niet alles, maar dan ’s avonds in het hotel moeten omschakelen naar tropische temperaturen, dat is er net teveel aan. Op onze verdieping krijgen ze de verwarming niet onder 25 graden. Ik loop elke avond met een knalrode kop rond.
Verder is het hotel intussen een echt Oma Smits paradijs: kerstbomen, -kransen, lichtjes en van ’s morgens tot ’s avonds kerstmuziek. Buiten is de versiering beperkt tot de plaatsen waar westerlingen komen.
kerstversiering

Het is koopjestijd en het centrum is elke avond en dit weekend afgeladen vol. Het juiste systeem heb ik nog niet door. Ik geloof dat je bij elke aankoop kortingsbonnen krijgt. In de supermarkt op het zevende staat een stand van Leonidas. De pralines, mat en duidelijk met een jet-lag, worden per stuk gekocht en staan geafficheerd aan 7,8 RMB per 10 gram. Het grootste aantal dat ik in één aankoop over de toonbank zag gaan was drie stuks. Die worden vervolgens afzonderlijk verpakt en behandeld alsof het goud was.


Belgisch koppel doet alsof het de Chinese krant leest

treintje komt zo

Met zaterdag een koud maar zonnig partijtje golf met Paul en Mien en zondag was, strijk en winkeldag is het weekend weer gepasseerd. Jan is met Michael naar Shenzhen vertrokken en ik tik mijn relaas in bij het eten van hapjes in de bussiness lounge, waar met ‘shall we stick to the white, ma’am, mijn glas wordt bijgevuld.
in de business lounge