Woensdag 24 oktober
Het vervoer ‘s avonds is een ramp. File, file file. Het enige tijdverdrijf in het donker is op de computer tokkelen. De zeven dames voor en naast me in het busje ratelen maar door, met schelle stemmen zodat je steeds de indruk hebt dat ze elkaar aanvallen.
Het is de week van de beesten geweest. Maandag zijn een massa bruine vliegende kevertjes neergestreken. Vooral de gevel van de dormitory zag zwart van de beestjes. Die bestrijden staat wel niet in het contract, maar de tuinder was toch zo vriendelijk één van zijn mannen te sturen om te sproeien. Het zal geen milieuvriendelijk produkt geweest zijn. De grond ligt bezaaid met lijkjes.
Tijdens vergaderingen in het bureau van YX hoorden ze steeds geluid vanuit het vals plafond en maandag hing er ineens een kattenstaart uit de opening van een lamp. Op zoek naar een kattendeur, vond ik daarstraks één van hun doorgangen. Door half uit het raam te kruipen kon ik in de opening van de ruimte boven de bureau gaan zitten en telde alvast twee katten. Die willen ze morgen lokken met vis. Zinloos volgens mij. Die diertjes zitten veel te goed, lekker warm boven de lampen. Ik durf me niet op het plafond te wagen uit schrik erdoor te vallen (en natuurlijk ook uit angst voor de katten...).
Iets anders waarvoor ik nog geen oplossing weet, is afval. Hoe voorkomen dat iedereen zijn rommel op de grond gooit? Op openbare plaatsen staan overal en altijd straatvegers met takkenbossen bezems het vuil bijeen te keren dat met dezelfde regelmaat wordt neergesmeten. Als alle Chinezen ‘straatmanieren’ hadden, kwamen er veel werklozen bij! In het bedrijf doen ze echter hetzelfde. Ik had aan Cao gevraagd een defect toilet in het guardhouse te vervangen. Toen ik even later aan de inkom passeerde, lag de toiletpot in het gras van de berm. Cao keek ironisch toen ik hem uitlegde dat dit niet piaoliang is en hij het afval op de daarvoor bestemde plaats moest deponeren. De guard weet intussen ook dat zijn lege etensbakjes geen fraai welkom zijn voor de bezoekers en Helen heeft naar de tuinder gebeld met het verzoek zijn personeel te instructeren dat het contract onderhoud en geen bevuiling van het domein inhoudt. Ik vrees dat ze mijn vraag eerder belachelijk vinden en er niet veel aandacht aan zullen besteden. We zullen zien wie het het langst volhoudt.
Met Monica, Catherine en Mo in de metro
Het is de week van de beesten geweest. Maandag zijn een massa bruine vliegende kevertjes neergestreken. Vooral de gevel van de dormitory zag zwart van de beestjes. Die bestrijden staat wel niet in het contract, maar de tuinder was toch zo vriendelijk één van zijn mannen te sturen om te sproeien. Het zal geen milieuvriendelijk produkt geweest zijn. De grond ligt bezaaid met lijkjes.
Tijdens vergaderingen in het bureau van YX hoorden ze steeds geluid vanuit het vals plafond en maandag hing er ineens een kattenstaart uit de opening van een lamp. Op zoek naar een kattendeur, vond ik daarstraks één van hun doorgangen. Door half uit het raam te kruipen kon ik in de opening van de ruimte boven de bureau gaan zitten en telde alvast twee katten. Die willen ze morgen lokken met vis. Zinloos volgens mij. Die diertjes zitten veel te goed, lekker warm boven de lampen. Ik durf me niet op het plafond te wagen uit schrik erdoor te vallen (en natuurlijk ook uit angst voor de katten...).
Iets anders waarvoor ik nog geen oplossing weet, is afval. Hoe voorkomen dat iedereen zijn rommel op de grond gooit? Op openbare plaatsen staan overal en altijd straatvegers met takkenbossen bezems het vuil bijeen te keren dat met dezelfde regelmaat wordt neergesmeten. Als alle Chinezen ‘straatmanieren’ hadden, kwamen er veel werklozen bij! In het bedrijf doen ze echter hetzelfde. Ik had aan Cao gevraagd een defect toilet in het guardhouse te vervangen. Toen ik even later aan de inkom passeerde, lag de toiletpot in het gras van de berm. Cao keek ironisch toen ik hem uitlegde dat dit niet piaoliang is en hij het afval op de daarvoor bestemde plaats moest deponeren. De guard weet intussen ook dat zijn lege etensbakjes geen fraai welkom zijn voor de bezoekers en Helen heeft naar de tuinder gebeld met het verzoek zijn personeel te instructeren dat het contract onderhoud en geen bevuiling van het domein inhoudt. Ik vrees dat ze mijn vraag eerder belachelijk vinden en er niet veel aandacht aan zullen besteden. We zullen zien wie het het langst volhoudt.
Met Monica, Catherine en Mo in de metro
posted by Leni at 7:42 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home