Donderdag 3 mei
Donderdag 3 mei
Meer en meer werk aan de winkel. De zitkamer blijft Jans terrein; het burootje in de slaapkamer is mijn werkplek. Deze scheiding in ruimte en soms ook in tijd (als ik naar de supermarkt of bank glip) maken onze samenleving nog steeds zonder stormen verloopt.
’s Namiddags zijn we even naar de ‘computersupermarkt’ gewandeld om de i-podkabel en oplader –die niet de juiste was- om te ruilen. We hadden natuurlijk geen betaalbewijs en de verkoper gaf te kennen dat we nooit bij hem gekocht hadden. Een vriendelijke, tweetalige Chinese kwam ons te hulp, net toen de stoom bijna uit onze oren kwam. We hebben alles geprobeerd, maar hij hield voet bij stuk: ze hadden ons nog nooit gezien. Dat maak je mij niet wijs hé! Ik steek twee koppen boven de anderen uit en we waren de enige witten die er rond liepen! Enfin, weer een les geleerd: altijd een bonnetje vragen.
Thuis zijn we even in het zwembad gedoken. Het water was direct 5 graden warmer en wij terug afgekoeld.
Voor het avondmaal was het Jans beurt, dus sushi. Michael vergezelde ons. Het interieur van het restaurant was pas vernieuwd en we hadden zowat overal op de wereld kunnen zitten: de uniforme koele aankleding , voortschuivende schoteltjes en de gekende werkwijze. Met California rolls en groententempura zat ik safe. Jan en Michael hebben elk kleurtje en vormpje uitgeprobeerd.
Met Michael erbij kreeg ik weer antwoord op mijn vele vragen. Chinezen eten alles door elkaar: dessert, voorgerecht, hoofdgerecht, alles wordt trouwens gelijktijdig op de tafel gezet. Toen we laatst door de metrogang liepen, zag ik iemand in een fast-food zitten met in de ene hand een soeplepel en in de andere een ijsje. Het gedacht alleen al! Michael zag daar niets verkeerds in. Smaken zijn cultureel gebonden en zo ook de combinatie ervan. In China kies je ook nooit een gerecht voor jezelf, maar wordt gedeeld met de anderen rond de tafel en dit nog vaak gezellig uit één pot. Op één van de etentjes kregen we twee sets chopsticks, één om het eten uit de schotels op je bord te leggen en een tweede om het naar je mond te brengen. Bij al de anderen was het aflikken en weer de schotel in...
Vrijdag 4 mei
Dit zal de laatste overdrukke dag in de ontbijtzaal geweest zijn. In tegenstelling met de vorige weken, waar er louter zakenmensen aan het buffet verschenen, was alles deze ‘gouden week’ volgestouwd met vakantiegangers. Er waren heel wat 2-kindergezinnen bij, wat wijst op een afkomst buiten China of een dikke portemonnee. Wat zou Bie bekijks hebben als ze hier met haar vier aan het ontbijt verscheen! Het hotel kan de extra drukte amper aan. Van stoffen onderleggers ging het naar papieren gisteren en de blote tafel vandaag. Gelukkig is het gros vandaag vertrokken. Wie weet wat het anders morgen zou zijn.
De verhouding stoel- , tafelhoogte is hier helemaal verkeerd. Wij zijn niet klein uitgevallen, maar kunnen best een kussen gebruiken. Weer een cultureel verschil zeker? Zo kunnen de kleinere Chinezen het eten eenvoudigweg van hun bord in hun mond schuiven.
Na een maand hebben we alle achtergrondmuziek al ettelijke malen gehoord. De Chinese instrumentale versie van Franse en Engelse klassiekers wordt afgewisseld met panfluit en natuurlijk...kerstmuziek.
Ik was de enige deelneemster in de yogales. Ik vermoed niet dat ik de anderen al na twee keer weggewerkt heb. Het zal wel de vakantieperiode zijn! We hebben de les dan maar gezellig onder ons tweetjes doorgebracht. De lerares deed continu voor en ik speelde haar spiegelbeeld. We hadden er allebei plezier in!
In de Walmart weer een etensmaal bijeengezocht. Varkenshaasje (heel sappig en smaakvol), een bussel voorgekookte (bleken gezoute) prinsessenboontjes en mie met groenten onder.
Aan de kant van de weg zitten verspreid over de stad klerenstopsters en –stoppers. Gehurkt leveren zij in hun naairaam het fijnste verstelwerk af (van kleren die wij zouden wegdoen).
We zijn nog even de verbeterde techniek gaan inoefenen op de driving range. Het was er de perfecte avond voor: niet te warm, niet te koud, overal rustig genietende wandelaars, de lucht vol met indringende bloemengeuren. Zeker voor herhaling vatbaar!
avondoefening
Stopster
Sushi met Michael
Meer en meer werk aan de winkel. De zitkamer blijft Jans terrein; het burootje in de slaapkamer is mijn werkplek. Deze scheiding in ruimte en soms ook in tijd (als ik naar de supermarkt of bank glip) maken onze samenleving nog steeds zonder stormen verloopt.
’s Namiddags zijn we even naar de ‘computersupermarkt’ gewandeld om de i-podkabel en oplader –die niet de juiste was- om te ruilen. We hadden natuurlijk geen betaalbewijs en de verkoper gaf te kennen dat we nooit bij hem gekocht hadden. Een vriendelijke, tweetalige Chinese kwam ons te hulp, net toen de stoom bijna uit onze oren kwam. We hebben alles geprobeerd, maar hij hield voet bij stuk: ze hadden ons nog nooit gezien. Dat maak je mij niet wijs hé! Ik steek twee koppen boven de anderen uit en we waren de enige witten die er rond liepen! Enfin, weer een les geleerd: altijd een bonnetje vragen.
Thuis zijn we even in het zwembad gedoken. Het water was direct 5 graden warmer en wij terug afgekoeld.
Voor het avondmaal was het Jans beurt, dus sushi. Michael vergezelde ons. Het interieur van het restaurant was pas vernieuwd en we hadden zowat overal op de wereld kunnen zitten: de uniforme koele aankleding , voortschuivende schoteltjes en de gekende werkwijze. Met California rolls en groententempura zat ik safe. Jan en Michael hebben elk kleurtje en vormpje uitgeprobeerd.
Met Michael erbij kreeg ik weer antwoord op mijn vele vragen. Chinezen eten alles door elkaar: dessert, voorgerecht, hoofdgerecht, alles wordt trouwens gelijktijdig op de tafel gezet. Toen we laatst door de metrogang liepen, zag ik iemand in een fast-food zitten met in de ene hand een soeplepel en in de andere een ijsje. Het gedacht alleen al! Michael zag daar niets verkeerds in. Smaken zijn cultureel gebonden en zo ook de combinatie ervan. In China kies je ook nooit een gerecht voor jezelf, maar wordt gedeeld met de anderen rond de tafel en dit nog vaak gezellig uit één pot. Op één van de etentjes kregen we twee sets chopsticks, één om het eten uit de schotels op je bord te leggen en een tweede om het naar je mond te brengen. Bij al de anderen was het aflikken en weer de schotel in...
Vrijdag 4 mei
Dit zal de laatste overdrukke dag in de ontbijtzaal geweest zijn. In tegenstelling met de vorige weken, waar er louter zakenmensen aan het buffet verschenen, was alles deze ‘gouden week’ volgestouwd met vakantiegangers. Er waren heel wat 2-kindergezinnen bij, wat wijst op een afkomst buiten China of een dikke portemonnee. Wat zou Bie bekijks hebben als ze hier met haar vier aan het ontbijt verscheen! Het hotel kan de extra drukte amper aan. Van stoffen onderleggers ging het naar papieren gisteren en de blote tafel vandaag. Gelukkig is het gros vandaag vertrokken. Wie weet wat het anders morgen zou zijn.
De verhouding stoel- , tafelhoogte is hier helemaal verkeerd. Wij zijn niet klein uitgevallen, maar kunnen best een kussen gebruiken. Weer een cultureel verschil zeker? Zo kunnen de kleinere Chinezen het eten eenvoudigweg van hun bord in hun mond schuiven.
Na een maand hebben we alle achtergrondmuziek al ettelijke malen gehoord. De Chinese instrumentale versie van Franse en Engelse klassiekers wordt afgewisseld met panfluit en natuurlijk...kerstmuziek.
Ik was de enige deelneemster in de yogales. Ik vermoed niet dat ik de anderen al na twee keer weggewerkt heb. Het zal wel de vakantieperiode zijn! We hebben de les dan maar gezellig onder ons tweetjes doorgebracht. De lerares deed continu voor en ik speelde haar spiegelbeeld. We hadden er allebei plezier in!
In de Walmart weer een etensmaal bijeengezocht. Varkenshaasje (heel sappig en smaakvol), een bussel voorgekookte (bleken gezoute) prinsessenboontjes en mie met groenten onder.
Aan de kant van de weg zitten verspreid over de stad klerenstopsters en –stoppers. Gehurkt leveren zij in hun naairaam het fijnste verstelwerk af (van kleren die wij zouden wegdoen).
We zijn nog even de verbeterde techniek gaan inoefenen op de driving range. Het was er de perfecte avond voor: niet te warm, niet te koud, overal rustig genietende wandelaars, de lucht vol met indringende bloemengeuren. Zeker voor herhaling vatbaar!
avondoefening
Stopster
Sushi met Michael
posted by Leni at 8:05 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home