Vrijdag 20 april
Gisterenavond ons record geklopt ! Voor 69 RMB (6,9 euro) een tafel vol eten waar we de helft niet van op kregen. Zonde, maar we wisten niet zo goed wat we besteld hadden... Waarschijnlijk was de 600 DL Budweiser (was ook niet de bedoeling!) nog het duurst van al. En zeggen dat ons ijsje van vanmiddag, in totaal drie bolletjes, 70 RMB waard was.
Mijn nieuwste dada is voedsel herkennen op een menukaart. Geef me gewoon kip, beef, varken, eend of zelfs vis, garnaal, zalm of kreeft en tonijn om in Jans smaak te passen. Er mag rijst, noedels, ravioli of soep bij....maar dat is nog heel wat anders dan een menukaart ontleden! Het resultaat was lekker, maar soms wat onverwacht en niet helemaal uitgebalanceerd. De grootste afwijking zat in de rauwe tonijn die als vleesbouillon geserveerd werd. Verder moeten we afleren van iets aan te duiden op de kaart. Zij zien dat meteen als een bestelling en zo stond er ineens een grote kom noedels extra op tafel.
Vanmorgen spoorden we van Nanjing naar Shanghai. De trein was clean, comfortabel, ook in tweede klasse. De twee uur en twintig minuten waren zo voorbij dankzij mijn buurvrouw die haar Engels op mij geoefend heeft. Deze keer was het landschap veel afwisselender. De beste vergelijking is met de expresweg van Antwerpen naar Knokke: vlak landschap, velden afgewisseld met bomenrijen, groepjes grijze huizen. We hebben nergens vee gezien, wel veel platte gebouwen, waarschijnlijk kippenkweekerijen. Wanneer we een rivier passeerden, lagen er steevast fabrieken op de oevers. Een lieflijke stroom ben ik hier nog niet tegengekomen (wie de Schelde gewoon is, legt de lat al wat hoger...).
Shanghai is indrukwekkend. Mijn eerste indruk: een fantastische stad! We zijn er alleen nog maar doorgereden, maar dan wel heel grondig. Door mijn stommiteit (verkeerd adres van internet gevist) hebben we zowat alle hoeken van de stad gezien en overal in de file gestaan. In tijd waren we halfweg terug naar Nanjing en qua prijs er helemaal.
Alleen de gebouwen bekijken, is al de moeite waard. De oudere gebouwen, bekleed met witte, roze of groene badkamertegeltjes, staan er afgeleefd en vervuild bij. Voor elk raam hangen vernuftige constructies om de was te drogen. Onderzoek zou een groot verband aantonen tussen de oppervlakte van de woonruimte en de in beslag genomen lucht. Hoe kleiner het appartement, hoe langer (wel 3 meter) de vlaggenmasten die uitsteken. Ik mag er niet aan denken dat je voor elke gevallen sok 20 verdiepingen naar beneden moet! Waar in Shenzhen elk raam van tralies voorzien is, is dat hier niet in de mode of misschien voelen de mensen zich veiliger.
Dan zijn er de hogere gebouwen, type Amelinckx blokken, verzameld in ‘torenparken’ met voor elke groep een typisch fantazietje of ‘kroontje’ zodat ze elk een eigen gezicht hebben. Hier valt op dat de bovenste verdiepingen het neusje van de zalm zijn. In tegenstelling tot de uniforme onderlaag, vindt je hier grote terrassen of andere voordelen voor de happy few. Tussenin liggen de spiegelpaleizen: hotels, banken of firma’s die nood hebben aan een indrukwekkende façade. In de verte zagen we de typische architecturale toppers die het visitekaartje vormen van Shanghai.
Wij zitten in Pudong, de nieuwe zakenzone over de rivier aan de oostkant van de stad. Het gesprek gaat nu al uren over versnellingsbakken. Ik ben er even vantussen geknepen...
station Nanjing
Mijn nieuwste dada is voedsel herkennen op een menukaart. Geef me gewoon kip, beef, varken, eend of zelfs vis, garnaal, zalm of kreeft en tonijn om in Jans smaak te passen. Er mag rijst, noedels, ravioli of soep bij....maar dat is nog heel wat anders dan een menukaart ontleden! Het resultaat was lekker, maar soms wat onverwacht en niet helemaal uitgebalanceerd. De grootste afwijking zat in de rauwe tonijn die als vleesbouillon geserveerd werd. Verder moeten we afleren van iets aan te duiden op de kaart. Zij zien dat meteen als een bestelling en zo stond er ineens een grote kom noedels extra op tafel.
Vanmorgen spoorden we van Nanjing naar Shanghai. De trein was clean, comfortabel, ook in tweede klasse. De twee uur en twintig minuten waren zo voorbij dankzij mijn buurvrouw die haar Engels op mij geoefend heeft. Deze keer was het landschap veel afwisselender. De beste vergelijking is met de expresweg van Antwerpen naar Knokke: vlak landschap, velden afgewisseld met bomenrijen, groepjes grijze huizen. We hebben nergens vee gezien, wel veel platte gebouwen, waarschijnlijk kippenkweekerijen. Wanneer we een rivier passeerden, lagen er steevast fabrieken op de oevers. Een lieflijke stroom ben ik hier nog niet tegengekomen (wie de Schelde gewoon is, legt de lat al wat hoger...).
Shanghai is indrukwekkend. Mijn eerste indruk: een fantastische stad! We zijn er alleen nog maar doorgereden, maar dan wel heel grondig. Door mijn stommiteit (verkeerd adres van internet gevist) hebben we zowat alle hoeken van de stad gezien en overal in de file gestaan. In tijd waren we halfweg terug naar Nanjing en qua prijs er helemaal.
Alleen de gebouwen bekijken, is al de moeite waard. De oudere gebouwen, bekleed met witte, roze of groene badkamertegeltjes, staan er afgeleefd en vervuild bij. Voor elk raam hangen vernuftige constructies om de was te drogen. Onderzoek zou een groot verband aantonen tussen de oppervlakte van de woonruimte en de in beslag genomen lucht. Hoe kleiner het appartement, hoe langer (wel 3 meter) de vlaggenmasten die uitsteken. Ik mag er niet aan denken dat je voor elke gevallen sok 20 verdiepingen naar beneden moet! Waar in Shenzhen elk raam van tralies voorzien is, is dat hier niet in de mode of misschien voelen de mensen zich veiliger.
Dan zijn er de hogere gebouwen, type Amelinckx blokken, verzameld in ‘torenparken’ met voor elke groep een typisch fantazietje of ‘kroontje’ zodat ze elk een eigen gezicht hebben. Hier valt op dat de bovenste verdiepingen het neusje van de zalm zijn. In tegenstelling tot de uniforme onderlaag, vindt je hier grote terrassen of andere voordelen voor de happy few. Tussenin liggen de spiegelpaleizen: hotels, banken of firma’s die nood hebben aan een indrukwekkende façade. In de verte zagen we de typische architecturale toppers die het visitekaartje vormen van Shanghai.
Wij zitten in Pudong, de nieuwe zakenzone over de rivier aan de oostkant van de stad. Het gesprek gaat nu al uren over versnellingsbakken. Ik ben er even vantussen geknepen...
station Nanjing
station Shanghai
gebouw in Shanghai
brug in Shanghai
posted by Leni at 3:22 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home