Zondag 22 februari 2009
De terugvlucht van Auckland over Hong Kong naar Shanghai ging zo vlot als je op die afstand maar kan verwachten. Het laatste stukje, Shanghai-Nanjing, was andere koek. We waren te laat voor de laatste bullettrain en moesten met de boemel die er ipv twee uur en een kwart precies vier uur over doet. Daarbij zat eerste klas vol, zodat we in de slaapcompartimenten moesten: 6 hardsleepers voor 8 personen. Probeer dat maar eens te verdelen! Nanjing is niet het eindstation. Ik was voor de dood onze afstap te missen en heb dan ook de hele tijd op wacht gezeten. Onze Chinese treingenoten bedeelden me ruim met hun vogelzaad. Het uitpeuzelen van de minuscule zaadjes en wegspuwen van de pellen bleek een goede tijddoder te zijn. Om drie uur ’s nachts konden we uiteindelijk ons bed induiken.
Als thuiskomst werden we vergast op een week uitzonderlijk warm weer. Met temperaturen van meer dan twintig graden, leek het alsof de zomer begonnen was. Het was een opruim- en voorbereidingsweek, want maandag kwamen mama, Leni en Jans zus Tin aan in Shanghai. Ik had hen warm gemaakt met voorspiegelingen van zon en terrasjesweer. Het draaide net iets anders uit. De thermometer maakte een val naar bijna vriespunt en de verwarming in de gastenkamers blijkt allergisch aan koude. Met alle voorradige thermische kledij in laagjes boveneen en dekens en donzen erbovenop geraakten ze redelijk door de nachten. Overdag was het de eerste dagen ook ijzig en vluchtten we geregeld binnen in supermarkt, koffieshop of bij de voetmassage. Gelukkig kregen we daarna de zon te zien.
De verplichte start voor de draken van Fuzimiao
Magneten voor Tin noch laarzen voor Leni behoren tot het assortiment in de stalletjes rond Fuzimiao
Door de versmarkt
Hotpot was de ideale lunch om ons lichaam terug op temperatuur te krijgen
In de tuinen van het Presidentieel Paleis
De eerste aardbeien zijn gearriveerd
Zaterdag charterden we het minibusje van de firma met Tom aan het stuur en trokken naar Suzhou. Via de drukke plaatselijke Meir, Guan Qian Lu, kwamen we aan bij de Taoistische Temple of Mystery. Van alle goden die er aanbeden worden, was het die van de rijkdom waarvoor het diepst gebogen werd. We zochten onze eigen godheid tussen de zestig gouden beelden die telkens instaan voor het bedienen van de wensen van twee leeftijdsjaren, met zestig jaren verschil.
Even de weg naar het centrum vragen
Jan voor zijn god
We hadden het stadsplan bij Tom achtergelaten. Gelukkig is Leni Chinakenner bij uitstek en ze leidde ons zonder ommetjes naar Ping Jiang Lu. Dat is het meest schilderachtige straatje van de stad. Sinds mijn vorige bezoek zijn al vele huisjes gerestaureerd en bieden nu onderdak aan gezellige eetgelegenheden, kunstgalerijen en betere/duurdere winkeltjes. Het contrast met de omliggende steegjes is er alleen maar groter op geworden.
Ping Jiang Lu
De tuin van de Humble Administrator behoort bij de vier mooiste van China. We volgden de stroom (Chinese) toeristen langs de paadjes en over de bruggetjes. Voor hen waren we één van de attractiepunten.
Tuin van de Humble Administrator
In het gat
Het New Suzhou Museum, het laatste punt op ons lijstje, haalden we niet voor sluitingstijd. Het was nog even een kunst om Tom telefonisch door te geven dat we ons oppikpunt wilden wijzigen. Chinezen en kaart lezen gaat niet zo goed samen en er waren twee langdurige interventies van een hulpvaardige passant nodig om het busje uiteindelijk te zien verschijnen.
Zondagmorgen vertrok Jan voor dag en dauw naar Tokyo en Hong Kong. Onze vlucht naar de zon vertrekt vanavond en liet nog voldoende tijd voor een activiteit. Het moest indoor zijn, vermits de regen weer in bakken naar beneden viel. We kozen het Nanjing Science and Technology Center waar we elke dag voorbijrijden op weg naar de stad, maar nog nooit waren binnengeweest. Het zal bij die ene keer blijven! Het moderne paddestoelvormige gebouw is gevuld met wetenschappelijke spelletjes op het niveau van een zesjarige waarvan het grootste deel niet meer functioneert.
Primitieve vliegsimulator
Als thuiskomst werden we vergast op een week uitzonderlijk warm weer. Met temperaturen van meer dan twintig graden, leek het alsof de zomer begonnen was. Het was een opruim- en voorbereidingsweek, want maandag kwamen mama, Leni en Jans zus Tin aan in Shanghai. Ik had hen warm gemaakt met voorspiegelingen van zon en terrasjesweer. Het draaide net iets anders uit. De thermometer maakte een val naar bijna vriespunt en de verwarming in de gastenkamers blijkt allergisch aan koude. Met alle voorradige thermische kledij in laagjes boveneen en dekens en donzen erbovenop geraakten ze redelijk door de nachten. Overdag was het de eerste dagen ook ijzig en vluchtten we geregeld binnen in supermarkt, koffieshop of bij de voetmassage. Gelukkig kregen we daarna de zon te zien.
De verplichte start voor de draken van Fuzimiao
Magneten voor Tin noch laarzen voor Leni behoren tot het assortiment in de stalletjes rond Fuzimiao
Door de versmarkt
Hotpot was de ideale lunch om ons lichaam terug op temperatuur te krijgen
In de tuinen van het Presidentieel Paleis
De eerste aardbeien zijn gearriveerd
Zaterdag charterden we het minibusje van de firma met Tom aan het stuur en trokken naar Suzhou. Via de drukke plaatselijke Meir, Guan Qian Lu, kwamen we aan bij de Taoistische Temple of Mystery. Van alle goden die er aanbeden worden, was het die van de rijkdom waarvoor het diepst gebogen werd. We zochten onze eigen godheid tussen de zestig gouden beelden die telkens instaan voor het bedienen van de wensen van twee leeftijdsjaren, met zestig jaren verschil.
Even de weg naar het centrum vragen
Jan voor zijn god
We hadden het stadsplan bij Tom achtergelaten. Gelukkig is Leni Chinakenner bij uitstek en ze leidde ons zonder ommetjes naar Ping Jiang Lu. Dat is het meest schilderachtige straatje van de stad. Sinds mijn vorige bezoek zijn al vele huisjes gerestaureerd en bieden nu onderdak aan gezellige eetgelegenheden, kunstgalerijen en betere/duurdere winkeltjes. Het contrast met de omliggende steegjes is er alleen maar groter op geworden.
Ping Jiang Lu
De tuin van de Humble Administrator behoort bij de vier mooiste van China. We volgden de stroom (Chinese) toeristen langs de paadjes en over de bruggetjes. Voor hen waren we één van de attractiepunten.
Tuin van de Humble Administrator
In het gat
Het New Suzhou Museum, het laatste punt op ons lijstje, haalden we niet voor sluitingstijd. Het was nog even een kunst om Tom telefonisch door te geven dat we ons oppikpunt wilden wijzigen. Chinezen en kaart lezen gaat niet zo goed samen en er waren twee langdurige interventies van een hulpvaardige passant nodig om het busje uiteindelijk te zien verschijnen.
Zondagmorgen vertrok Jan voor dag en dauw naar Tokyo en Hong Kong. Onze vlucht naar de zon vertrekt vanavond en liet nog voldoende tijd voor een activiteit. Het moest indoor zijn, vermits de regen weer in bakken naar beneden viel. We kozen het Nanjing Science and Technology Center waar we elke dag voorbijrijden op weg naar de stad, maar nog nooit waren binnengeweest. Het zal bij die ene keer blijven! Het moderne paddestoelvormige gebouw is gevuld met wetenschappelijke spelletjes op het niveau van een zesjarige waarvan het grootste deel niet meer functioneert.
Primitieve vliegsimulator
posted by Leni at 8:02 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home